Zincirler

ZÝNCÝRLER
Yazarsýn çizersin de seni kim dinler
Acýyla çarpan yürek, derinden inler
Dost diye kimler yýktý beni, ah kimler
Ah çeken benim, kýrýlmayan zincirler

Unutamam diyenler, bir bir unuttu
Sahte bir yüz, bir gülücükle avuttu
Çileli geçen günler, ömrümü yuttu
Ah çeken benim, kýrýlmayan zincirler

Hasta olunca, sana gelmem demiþti
Ýyi günümde, yemek için gelmiþti
Kendi gülerken, bana azap vermiþti
Ah çeken benim, kýrýlmayan zincirler

Virandýr gönül baðým, yeþermez oldu
Genç yaþýmda, yüreðim acýyla doldu
Yaþanmamýþ gençliðim, nere kayboldu
Ah çeken benim, kýrýlmayan zincirler
(0590) Þubat 2003
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: