Yüzünün güleçliðinde, Gürültüsüz bir yaþamýn, Tadýný çýkarmalýsýn. Gözü sürmeli... Bu küçük yalnýz kent, Sonbahar yalnýzlýðýný yaþýyor. Þimdilerde, bizim gibi.... Etrafýmýz, Eski yaþanmýþlýklarla dolu... Eski anýlarla kuþatýlmýþ, Birdenbire, Ýçimde yanýp duran lamba, Kararýveriyor... Ortalýk zifiri... Bir kaçýþtý bu suskunluk sen de, Bakýþlarýndaki, Ürküntüyü örtemiyorum, Ne yapsam da... Oysa, Sarý yaza, Daha on beþ gün var. Boynumuza, Urgan gibi, Hüzün ipliklerini dolama....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.