Kendimce

Nedensiz ve niçinsiz sevdim seni
Þimdi bir ayrýlýða kurban edemem
Zor’u denizde boðdum hiç acýmadan
Ýmkansýz’ý vurdum alnýnýn çatýsýndan
Ýliþmeyin keyfime ne olur
Hýçkýrarak, karalar baðlayarak
Kimi zaman
Salya sümük aðlayarak
Seviyorum onu kendimce
Býrakýn arada bir rüyama gelsin
Açýlan üzerini örteyim usulca
Ayak parmaklarýný öpeyim
Öylesine masum duran, çocuksu
Hep o kömür gözleriyle ýsýtsýn
Ezelden üþüyen hýrpani yüreðimi
Derin derin içime çekeyim
Çiçek bahçelerine nispet kokusunu
Gönül bahçemde salýnarak dolaþsýn
Çýplak ayaklarýyla
Kendi ektiði Binbir gece çiçeklerini
Yine kendi elleriyle sulasýn
Bakýþlarým ardýsýra sürünsün hayranlýkla
Affedeyim, her kim ve neyse
Beni bu güzel varlýktan ayýran
Deðilmi ki þimdi gönlümün baþ köþesinde
Duygularýmla ördüðüm
Surlarýn en yücesinde
Faydasý yok artýk dövünmenin
Ýyi günde kötü günde diyememiþiz
Duvaðýný ellerimle açýp
Alnýndan öpememiþim
Dörtbaþý mamur kahvaltýlar hazýrlayýp
Yataðýna götürememiþim
Aniden açýp banyonun kapýsýný
Çýðlýk attýrmamýþým hýnzýrca
Kafama yiyip þampuan þiþesini
Kahkahalarla sývýþmamýþým usulca
Ve bir vakit sonra,
Saman alevi kokan yalancý öfkeleri
Camdan üfleyip yollasak bulutlara
Ben kurulasam o narin bedenini
Kadifemsi yumuþacýk havlularla
Öpücükler kondurarak o güzelim boynuna, omuzuna
Böylece ücretimi peþin tahsil etsem
Aman Allahým, o birden dönüp
Kömür gözleriyle yaksa gözlerimi
Hemen oracýkta elim ayaðým dolaþsa
Benliðim bir Çaðlayan misali
Ummana aksa
Ve ondan sonra olanlara
Sansür koysam müsaadenizle
Herþeyi de paylaþacak deðilim sizinle
Ýliþmeyin dedim keyfime ne olur
Senli benli rüyalarýmda
Yalnýz býrakýn bizi
Söyledim size
Zor’u denizde boðdum
Ýmkansýzý vurdum alnýnýn çatýsýndan
Diyorum
Dört mevsim, gece gündüz
Ben onu kendimce
Çok ama çok seviyorum...









Sosyal Medyada Paylaşın: