Bir çay bahçesinde gördüm onu ilk kez
Yanýnda kardeþiyle...
Çayý öyle güzel yudumluyordu ki ;
Çayý bile kýskandým,
O güzel dudaklarýndan,
Güzelliðine diyecek yoktu,
Allah özene bezene yaratmýþ derler ya,
Sanki o sözler onun için söylenmiþti,
O da farkýndaydý güzelliðinin...
Erkekler yolunu deðiþtiriyordu,
Onu görünce,
O ise kasýldýkça kasýlýyor,
Yapmacýk kahkahalar atýyordu,
Uzaktan seyrettim güzelliðini,
Yanýna varamadým.
Sonralarý evlerinin balkonunda,
Görür oldum onu,
Üzerinde vücudunu saran ince bir elbise,
Þöyle bir baktý mý balkondan,
Mahallenin gençleri kumarý filan býrakýr,
Soluðu balkonun altýnda alýrlardý,
Onun burnu ise havalarda,
Evleri evimizin tam karþýsýnda...
Yeni taþýnmýþlardý mahallemize,
Adý MELEK’miþ,
Kýz çok havalý derdi annem arasýra,
Hoþgeldine gittiðinde,
Yanlarýna bile gelmemiþ,
Bizim balkonumuz ters taraftaydý,
O balkona çýktýðýnda,
Ben pencereye koþardým,
Bir kez gözgöze geldikte,
Yüreðim duracak sandým,utandým,
O ise her zamanki gibi...
Bir ara mahalleden býçkýn Rýfat’la çýktý,
Rýfat’ýn fiyakalarýndan geçilmiyordu,
Ben ise kendi kendimi yiyordum gizlice,
Yüreðimi alýp götürmüþ,
esir etmiþti beni,
Üniversiteye gidiyordum o zamanlar,
Týp fakültesine...
Okulu bitirip doktor olacaktým,
Rahmetli babam göremese de,
Annemi rahat ettirecektim yýllar sonra,
Onu gördükten sonra;
Derste çalýþamaz olmuþtum,
Geceleri gözüme,
Bir damla uyku girmiyordu,
Onu düþünmekten,
hayal kurmaktan,
Çoðu derslerde uyku bastýrýrdý,
Allahtan kalabalýktýk sýnýfta da,
Arada kaynayýp gidiyordum,
Acaba MELEK’te beni düþünüyor muydu?
Benim sevdiðim kadar,
O da beni sevebilir miydi?
Rýfat’tan da çabuk býkmýþ,
terketmiþti onu,
Benden de býkar mýydý,
bilmiyordum...
Günler günleri ,
aylar aylarý kovaladý;
Yaz bitti,
Bastýrdý kýþ bütün alametiyle,
Bir otobüs duraðýnda rastladým ona,
Okul dönüþü...
Yaðmur altýnda otobüs bekliyordu,
Yine baþlamýþtý yürek yangýným...
MELEK ! Güzel meleðim benim,
Yüzünün önüne ne de güzel dökülmüþtü,
Yaðmurdan ýslanan saçlarý,
Elimdeki þemsiyeyi açýp,
Yanýna vardýðýmda,
SEN ! Dedi utangaç bir tavýrla,
Beni tanýmýþtý,
Demek ki benim varlýðýmýn farkýndaydý,
Ne de güzel gülümsemiþti bana,
Dizlerimin titrediðini hissettim,
Havadan sudan konuþtuk yol boyunca,
Hepsi o kadar...
Mahallenin gençlerini bir görseydiniz,
Ne de gururluydum,
Meleðim yanýmdaydý çünkü,
Belki de hiç ayrýlmayacaktý,
Hiç ayrýlmayacaktýk...
Kapýnýn önünde veda ederken,
Teþekkür ederken herþey için,
Yaðmur altýnda,
Ýçimi ýsýtan o sesiyle,o gülümsemesiyle,
Yürek yangýným iyice büyümüþtü,
Bir kat daha...
Annem o kýz sana göre deðil oðul,
Davul bile dengi dengine derdi,
Derdi de dinleyen kim,
Yüreðim yanmýþtý bir kere kolay mý ?
Onu düþünmekten kendimi alamýyordum,
Kendime göre yakýþýklýydým,
Ama ya ona göre...
Haftasonlarýnda buluþur olduk gizlice,
Elalemin diline düþmekten korkuyorduk,
Daha doðrusu ben korkuyordum...
O ise uçarýydý,
Hayatý doya doya yaþamak istiyordu,
Ýlk öpüþtüðümüzde dudak dudaða,
Utanmýþtým,
Daha önce yaþamamýþtým bu duyguyu,
Gülüp geçmiþti bu halime,
Seviyordum,
seviyordum hem de çok,
Ama birkez olsun,
Seni seviyorum diyemedim ona,
Yazdýðým þiirlerde kaldý duygularým,
Aðladýðým gecelerde uykularým yarým...
Okulum bitiyordu nihayet,
Nihayet doktor olacaktým,
Annemi sevindirecek,
rahat ettirecektim,
Bir sabah uyandýðýmda ;
Melekler taþýnmýþtý erkenden,
Gittiler dedi annem,
Kimseye veda bile etmeden,
Babasý kötü iþlere bulaþmýþ dediler sonra,
Yýkýlmýþtým,
vurmuþtu sevda beni en derinden,
Ahh MELEK !
Güzel meleðim benim,
Böyle miydi sevdamýz...
Bir kucaklayabilseydim seni son kez,
O bile yeterdi bana....
MELEK çekip gitmiþti hayatýmdan,
Geride bir boþluk,
geride bir yýkýntý...
Doktor olmuþtum,
Annem sevinmiþti ama ;
Buruk bir hatýra genzimi yakýyordu hala,
Keþke hiç sevmeseydim onu,
Bir kum tanesi gibi savurdu beni,
Hayatýn acýlarýna...
Gözlerim balkonda hala onu arýyor,
O þuh kahkahasý kulaklarýmda çýnlýyor,
Belki de hiç sevmedi,
Bir gönül oyunuydu kendince,
Oyun bitti,
Perdeler kapandý,
O gitti...
Þarkýlar bile avutmaz,
Þiirlerim teselli etmez beni,
Güzel annem unutursun ,
Aþk acýsý bu geçer dese de,
Ben yaralýyým artýk,
Ben aþka yenik...
Sonralarý haberi geldi elden,
Hayýrsýzýn birine kaçmýþ,
Güzelliðini harcadý dediler,
Bir þey demedim,diyemedim...
Sadece aðladým gizlice ve sessizce,
Kan kustum içime,
Artýk düþünmüyorum yarýný,
Geçer dediler ;
Dinmedi yürek yangýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.