SIZI
Yalnýzlar Meyhanesi’ne gittim bu gece
Kadehleri ardý ardýna diktim
Hatýralarýmýz canlandý gözlerimde
Gizemli bahçenin kokusu düþtü usuma
Ýçilen çaylarýn buðusu tüttü
Gelip saplandý yüreðimin ortasýna
Ela gözlerine býraktýðým buseler çiçek açtý...
Kadehlere boþalttým içimi derinden
Bitmeyen hasretin sancýlarý bitirdi
Bir þiir tutturdum usul usul gönülden...
Alev alev sevdanýn lavlarý patladý patlayacak
Gözlerim uzandý uzaklara, aðladým
Garip yalnýzlýðým çürüdü, O gelmeyecek!..
Beklenen vuslatý adýmlarken sokaklarda
Geçmiþin yaðmurlarýnda sýrýlsýklamým
Vurgun yemiþ talihim ayazlarýnda
Ölmüþüm sensizliðin mevsimlerinde
Solgun menekþelerim ölgün mezarýmda
Can suyuna öyle ihtiyacým var ki
’’Dirileyim’’ der, hayatýna kokularýmla gireyim...
Zafer Direniþ
...
Geceme Düþürdüðün Sýzýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.