Rakstedi İstanbul

Kaç yýl olmuþ kalem kaðýdý öpmeyeli.
Gölge ýþýðýna sevdalanýp mý kararmýþ ?
Sana ne, bana kapiþ.
Bunca aný,
Güzel yazý defteri silgisi tramvalarýnda in,
Þuradan siktir ol git tramvayýna bin,
Fazla iç ama elimi tut.
Ya da aynaya bak ulan.
Beyoðlu’nda Kadýköy’de sebil sebil daðýttýðýn ,
Kendini taný.
Tanýyabilirsen.
Kýþ kýsasý kuzey günlerinde,
Her veriþ bir alýþýn kýsasý.
Düþüncenin bile sokakta uzunu yatakta kýsasý.
O bunun kocasý,bu onun kaymaklýsý, ahlaklýsý,
Ekim, Kasým, otun, bokun zimmetine felsefi ,
Kronik, katatonik sancýsý.
Ýstanbul’da Mayýsta,
Nuri’nin sýkýntýsý, Attila’nýn sonsuz bulaþýcý aðrýsý.
Kaç suçluluk otlattýn kim bilir vergisiz, levhasýz.
Kýytýrýk zaferlerini içtiðin kadar olmasa da
Bu da halis muhlis,
Otuz yedi buçuk yýllýk kafatasý.

Eskiden paran vardý.
Bar köþesinde blues dinler,
sonra pavyona giderdin.
O da yetmez on iki buçuk çözerdin,
Sonra da tatlý tatlý,
Bira, þarap, tekelden konyak,
Beyoðlu çikolatasý.
Kokoreç gibi kuzu oldun.
Ama üzülme.
Artýk yiyemesen de,
Tadýndan yenmiyorsun artýk.
Sahi biraz ayýksan dolmuþa bin.
Hemen en arkaya,
Bir kereye mahsus para uzatmak için.
O kadar hesap kitap yapacak þuurun kalmadýysa,
Beþiktaþ’a yürü.
Kusarsýn, aðlarsýn, açýlýrsýn.
Bankamatiði, martýlarý azarlarsýn,
Onlar da bilmeden seni.
Gün ýþýðýnda berduþ olacaksýn yine,
Hazýrlan ama korkma.
Bugün her nedense dünün aynýsý.
Her gün hep sana ,
Gönül yarasý, akýl paparasý.
Eni konu ,
Zaten son cebinde kalan hep taksi parasý.



DFB. 28.10.21
Sosyal Medyada Paylaşın: