Kime nasýlsýn desem, Ýyi deðilim diyor.. Herkes mi dertli, Herkes mi yorgun, Ne çok býkmýþýz her þeyden, Oysa benim bugün, Ýçimde ümitler, Sebebini bilemediðim bir neþe, Ne çok özlemiþim kendimi aslen, Ne çok uðraþtýrmýþ beni, Etrafýmdaki insanlar.. Þikayet deðil, Ýnsan sevdiklerinden, Umudu kesemiyor iþte.. Kýzýyor, söyleniyor.. Bazen küsüyor Ama onlarsýz da olmuyor.. Bugün kaçtým kendi halime, Saçýmý, baþýmý yaptým, Müziði son ses açtým, Öyle arabesk, fantazi, Türkü falan deðil.. Hüsrana yerim kalmadý Benim besbelli.. Dans etmeyi de özlemiþim hani, Elime yüzüme bakým yaptým, Bir yandan, Kahvemi içerken. Telefona bakmadým, Arayan olsa da açmadým.. Nefes aldýðýmý hissetim bir an.. Ýnsan yalnýzlýðýný sever mi ! Seviyor iþte ! Ara da bir de olsa, Ýnsana en iyi, yine kendisi geliyor..
Þiir: Gönül Çeþli 27.10.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.