Sevdiğin Kadar Yanımda Kal

Bir gün gelir de,
Bulamazsan beni
Bana dediðin gibi üzülme,
Olur mu?

Kendi ellerimle yaptým de,
Suçla kendini,

Bizi nasýl yok ettiðini izle,
Bir kaldýrým taþýna otur,
Elini köy baþýna,
Ne kadar da akýlsýzmýþým de
Kýz kendine,
Ama çok kýz...

Kur kafanda,
Benle ilgili þeyler,

Beni...
Seni nasýl sevdiðimi hatýrla,
Sonra o yapmaz de,

Günlerce, hatta aylarca uyuma,
Ama üzülme

Elinde telefon,
Gözün yolda,
Bekle beni...

Umudunu hiç yitirme,
Ýyi miyim, kötü mü?
Hiç bilme,
Ama üzülme

Gözünün önünde eski anýlar,
Bir de;
Son gördüðün, âným olsun.
Gelecek miyim diye bekle beni,
Gün içinde defalarca aðla,
Ama geri toparlan...

Sonra birden düþsün yüzün,
Sahte gülüþlerle,
Sakla hüznünü,
Anlamasýnlar üzüldüðünü...

Kâhrýndan düþ yataklara,
Ölümü al koynuna,
Ama vazgeçme,
Bekle beni...

Kanasýn yüreðin,
Kalbin avuçlarýnda atsýn,
Ama üzülme...

Her gün,
Bu þehirden gitme isteðiyle uyan.
Ýçinde o ve anýlarýmýz var de...

Anýlarýmýza ihanet olur,
Bu þehri terketmek,
Vazgeç gitmekten,
Belki bir gün gelirim diye,
Ama üzülme...

Elindeki umut kýrýntýsýna tutun,
Vazgeçme...
O gelecek de olur mu?

Her zaman bana derdin ya,
Þimdi de ben sana diyorum,
Yaþadýðým sürece,
Bir tek seni seveceðim...
Bunu bil yeter,

Mutlu ol, hem de çok,
En çok bunu isterim.
Sevdiðime iyi bak,
Hiç ama hiç üzülme,
Olur mu?
Hiç üzülme...

Þiir : Kibar Yalçýn
Sosyal Medyada Paylaşın: