Oyuncağı Elinden Alınmış Çocuklar Gibi

Ahlarým ve serzeniþlerim var derinden.
Rüzgâr bile esmiyor artýk eskisi gibi serinden.
Korkuyorum hem de çok,
Vicdan ve merhamet yoksunu zalimlerin þerrinden.

Artýkça artýyor, gam ve kasvetim.
Kalmadý gönül hanemde, muhabbetim.
Ýnsanlarýn göründüðü gibi olmayýþý,
Býrakmamýþ dizlerimde takat, soldurmuþ benzim betim.

Her geçen gün oluyor halim yaman.
Geçmiyor bazen, duruyor sanki zaman.
Zalim felek atýn nallamýþ, düþmüþ ardýma,
Ýki yakam bir araya gelmiyor, vermiyor bana aman.

Ýnsan gibi insanlar, azaldýkça azalýyor.
Sevdalý yufka gönlüm daraldýkça daralýyor.
Husumet, kin, nefret ve buðuz kýlýçlarý,
Çok keskin bir þekilde bilendikçe bileniyor.

Vefa ile sadakat, þatýr bir güvercin misali uçmuþ.
Gönül bahçesinin güllerine baykuþlar konmuþ.
Riyakârlýk ve çok yüzlülük,
Semizotu gibi gönül, çoðaldýkça çoðalmýþ.

Ýnsaný cennetlik eden, manevi deðerler unutulmuþ
Nefsin þeytani heves ve arzularý, insanlýðý yutmuþ.
Birbirinden hayýrlý yüzlerce binlerce güzel yol var iken,
Þeref abidesi olan insan, þeytani yollarda yolcu olmuþ.

Menfaatleri için boþu boþuna berrak sularý bulandýrýyorlar.
Gönlünde kemlik olmayanlarý, mahirce kandýrýyorlar.
Barýþ ve kardeþlik daðlarýnda, muhabbet fedailiði yapmak var iken,
Kýskançlýk ve adavet tohumlarýný gönül tarlalarýna ekiyorlar.

Ne yapacaðýmý bilmiyor þaþýrmýþ kalmýþým.
Ýnsani duygu ve düþüncelerimi, nadasa býrakmýþým.
Oyuncaðý elinden alýnmýþ çocuklar gibi aðlamak istiyorum,
Anladým ki insanlýk deryasýnda, ben boþuna kürek sallamýþým.
26/ Ekim/ 2021



Sosyal Medyada Paylaşın: