SAKLADIĞIM YARALARIM
SAKLADIÐIM YARALARIM
Bazý þeyler zaman geçtikçe vuruyor
Eskisi gibi kanatmýyor ama
Yakýp geçiyor yýkýp geçiyor
Koyuyor çok kötü koyuyor
Yüreðimizden atamazken
Vuruyorlar en can alýcý yerinden
Tekrar tekrar acýmak var ya
Düþüncesizce kýranlar yýkýyor
Þimdi düþünüyorum da
Arkamdan bakan güneþti
Güldüremediðim yüzümün
Aynasýydý belki yaralarým
Kanamasýn diye çabaladýkça
Baþka yerden çýkmalýydý
Yýllardýr sessiz acýlarýmýdý
Yüreðimde çýbanlaþtýrdýklarým
Ancak kendime emanet ettiðim
Kimseye vermeye kýyamadýðým
Yýllarca kanattýðým ama kýyamadýðým
Okþayýp okþayýp sevdiðim
Güllerimdi yürek çatlaklarým
Kendimi büyütememiþim
Baþýmý koyacak aðlayacak birini beklemiþim
Hep anne demiþim
Yaralarýmý büyüttüðüm gibi.
Yaralarýmý saklayýp kýyamatýkça
Kendimi bitirdiðini görüyorum
Býraktým artýk kanasýn
Bir gün kanamayý býrakacak
Güneþi göreceðim yanýbaþýmda
Bir gün kanamayacak biliyorum
Biliyorum
Demet Akyürek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.