Açýkça Ýtiraf edeyim ki Þunu Ýnsanýn tek dostudur Yalnýzlýk, Ne Zaman Tek baþýna kalsan Yetiþir imdadýna, Herkesin vardýr Nedense Hep Bir Özürü Bir sebebi, Anma velakin Onun Yoktur hiç bir zaman, Olmamýþtýr da Hiç,
Gölgendir Bir nevi Takip eder seni Adým adým Sessiz sessiz Nereye gitsen fark etmez Gurbette buna dahil Mevsimler De Umrunda deðil Yaz kýþ Ýlkbahar Yaz Bilmez Nedir niyaz,
Konuþtun mu sen Hiç onunla Gören Seni Deli Sansa da, Ýtiraz da etmez Dinler seni can kulaðýyla Sabah akþam gece Gündüz Sövsen De Dümdüz,
Belki sensin O, Senin Ýkiz kardeþin Ruhunda buluþan, Nerden bileceksin ki Yalanýn þu çemberinde Döne döne bir ömrü tüketip Bitiren, Gözleri kapalý Kuyu atlarý misali Der gibi Sanki Sen sað ben selamet...
* Berlin, 21.10.2021 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.