Yorganı Başıma Çeker İçin İçin Ağlardım
İhalil
Yorganı Başıma Çeker İçin İçin Ağlardım
Feryat ile figanýmdan, daðlar dile gelirdi.
Sana meftun olduðumu dünya âlem bilirdi.
Manidar bakýþlarýmýzýn hoþ gülüþlerinde,
Kavurucu sýcaklarda, sanki bana meltemler eserdi.
Gül sevdalýsý bülbüller, aþkýmýzý þakýrdý.
Pýnarlar þarýl þarýl, mutluluðumuzu akardý.
El ele, kol kola sevda ormanlarýnda gezerken,
Bizi gören herkes bize özenir, gýpta ile bakardý.
Bir anlýk firaklar, bizi bize küstürürdü.
Firak üzüntüsü, horozlarý erken öttürürdü.
Nur cemalinin güzelliði ve nadideliði,
Beni benden alýr çok uzaklara götürürdü.
Varlýðýn ile haddinden fazla mesut bahtiyar olurdum.
Ela gözlerini her gördüðümde, neþe ve sevinçle dolardým.
Özlem dolu hasretinle dolup taþtýðým zaman,
En manidar aþk þiirlerini kesik uçlu kalemlerle yazardým.
Kara kalem ile aþkýn tuvalinde týpa týp seni çizerdim.
Buket buket rengârenk Muhammedi gülleri senin için dererdim.
Beni mest eden, cazibeli sesini duymadýðýmda,
Uzun kýþ gecelerinde, yorganý baþýma çeker için için aðlardým.
Derviþlerin meclisinde söz sýrasý bana geldiðinde, seni konuþurdum.
Er meydanýna çýktýðýmda, mert ve babayiðitler gibi vuruþurdum.
Aþk ve sevdamýza halel gelmesin diye,
Kem gözlülerden ve zalimlerin þerrinden kaçabildiðimce kaçardým.
25 Ekim/ 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.