Siyah giymek var mıydı

Bulutlara binen sabahlarým doðduðunda,
Kendi kendimle gezemem, keyfim mi var,
Yaþamayý unutmuþum, dökülür dallarým,
Ýhtiyar gibi yaþayandan, farkým mý var...

Dokunmasý zor, tipiye tutulmuþ, fýþkýrýr gibi,
Baþlýyor gök gürültüsü, uyanýnca gözlerim,
Sevdalý iken birbirimize nasýl geldik bu hale,
Hasreti sonlandýrarak, bitseydi hüzünlerim...

Hayatýn özeti, taþýmaktayým, nehir gözleri,
Güz rüzgarý gibi esen hasretliðini görerek,
Gözünün duyarým her gece esnek þarkýsýný,
Kulaðýmda dalgalanan, soðukluðu sezerek...

Gerekmez baþka laf, yeþile döndüðünde,
Gözlerin yýkýlýrsa, bana yýkýlsýn istedim,
Böyle diyordu akýp giden gönlümün sesi,
Ceylan buluttan hasret yaðacak bilmedim...

Yaramý açan, beni boydan boya sarýyorlar,
Parmak uçlarýma biriken kan olur sözlerin,
Sarsýntýlarýn ortasýnda kýrýksý çalkantýlarda,
Mestine tutundum, birkaç dili var gözlerin...

Acýyacak bir tek kimse bulunmaz ki etrafta,
Bu yarým kalmýþýmda, benzer birisi çýkmaz,
Artýk yuva da deðilsin, doyamam yeterince,
Cana derman nefesine, özlemse yakýþmaz...

Gün üstüme çöker, yýkýlýr dört bir yaným,
Kapaðý patlamýþ baraj gibi, acýnsa bastýrýr,
Acelesi varmýþ, arap atý gibi, koþup gittin,
Gidiþin, can-yürek yakar, köþelere kýstýrýr...

Hoþ çiçekleri serper idim, yataðýnýn üzerine,
Sensizliðe doyardý, göremediðim gün ýþýðý,
Koyu karanlýða ýþýk saçman bekleniyorken,
Yitip gideceðine, keþke anlasaydýn bu aþýðý...

Seçtiðin yolun, bedenime meydan okurken,
Fiziksel acýyý katlayan aþk, dibe dibe çöker,
Baþ dönmesiyle yayýlýr þimdi uyuþukluðum,
Yokluðun, kanýn akýþýna kara sevdaný eker...

Koptun benden, gözler döndü kan çanaðýna,
Reddedip sevgimi, sence gitmek kolay mýydý,
Bölüþürken lokmalarý, küçücük yuvamýzda,
Yüreðinin beyazýna, siyah giymek var mýydý...


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
24/10/2021



Sosyal Medyada Paylaşın: