Az önce rüzgar geldi, Hafifçe týkladý camýmý, Açtým sonuna kadar acýlara, Harabe canýmý… Uzatýp sevdamý, Baktým karanlýk geceye, Karanlýk koynuna saklamýþ yine, Adýný bilmediðim tüm yýldýzlarý…
Sordum rüzgara, Neymiþ acaba, Bu deli gözlerimin telaþý…? Meðer prenses hazretleri, Þereflendirmiþ, Bu þerefsiz diyarý…
Buyur ettim, Sarayýma…
Geldi…
Bir taht bulamadý oturmaya…
Dedim uðraþma ey dilber, Kýrýlan dala, Kýrk merhem sürsen, Kýrk dereden, Kýrk su getirsen, Mecaali olmaz, Meyve vermeye… Bende piþmanlýk yok bilesin… Bu dünyada köle olan, Kahraman gider öteye…
Sustu… Gitti.. Ve bitti, Yaþam uykusu…
Bende kapadým defteri, Yüreðime sapladým kalemi…
Anlatmýþtýlar, Ýnanmamýþtým ya…
Davulun gücü yetmezmiþ, Denginde olmayan davulu, Öfkesiyle bastýrmaya…
Korkutmazmýþ yarýný, Bu günden kalanlarýn tasasý… Zaten, Davulu yarýk sevdalarda, Uðraþsan, didinsen, Tutmazmýþ çömlek hesabý…
Selim SEVEN Sosyal Medyada Paylaşın:
SeloCani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.