Sahillerin tadý yok, kafeler artýk bomboþ
Füme renkli bulutlar kaplamýþ gökyüzünü
Görünmez oldu güneþ, caddeler ýssýz ve loþ
Bilemedik mevsimin kýþýný ve yazýný.
Mutsuz olmuþ insanlar hiç yüzleri gülmüyor.
Umutlarý kýrýlmýþ, hayallere dalmýyor
Edebinden susuyor, ahlar yerde kalmýyor
Dürüst olan kimseler esirgemez sözünü.
Talihin anahtarý som altýndan deðilmiþ.
Bir damla sevgi ile kin ve nefret daðýlmýþ
Küskün olan gönüller, yar önünde eðilmiþ
Sevdadan yana söyle, al eline sazýný
Artýk karamsar oldum, yaþam zevkim kalmadý
Arzu ettiðim þeyler zamanýnda olmadý.
Gören mutlu sanýyor kader bana gülmedi
Söylemedim kimseye, hayatýmýn gizini
Çok sevdiðim canlarým, öbür dünyaya gitti
Kimi canýmý yaktý, kimiler mutlu etti
Yaþadýðým duygular, beni maziye itti
Elbet þimdi piþmansýn, vuruyorsun dizini
Bu günler de geçecek, hepsi unutulacak,
Geçmiþi hatýrlayýp gözlerimiz dolacak,
Belki de þarkýlarda güfte olup kalacak
Bolluða kavuþunca, unutursun azýný.
Ülkü Ahýska
Fon remi yaðlý boya repro çalýþmam