ALNIMIN AKI KALDI

Gönül dergâhýmýza kimler girdi kim çýktý
Hatýr gönül bilenle dostluðum baki kaldý
Edep bilen oturdu, bilmeyenler cýlk çýktý
Sümbül zade Vehbi’yle, hatýrda Baki kaldý

Öze indik biz öze kabuk bizde daradýr
Daramýz her yerinden lime, lime yaradýr
Gönlümüz yangýn yeri sebep sanma çýradýr
Herkese gökkuþaðý bize de haki kaldý

Kelam ehli bulunca diz kýrarýz biz ceme
Mühür olur dilimiz, Türkçe ile her deme
Muhabbet koyulaþýp, söz dönünce zem zeme
Geriye hoþ bir seda, elde bir saki kaldý

Karaya ak diyerek yanlýþ yolda yürütüp
Koyun olup güdülüp, birde kurda ürütüp
Pýrýl, pýrýl Hançeri, pas tutturup, çürütüp
Atýnca bir kenara deðersiz çaký kaldý

Vefasýz her kim ise bende yoktur ederi
Anasý bakireymiþ müzmin bekâr pederi
Boþa geçmiþ ömrünün bilindik tek kederi
Aklýndaki tek haram þarapla raký kaldý

Eyvallah etmiyorum, aða paþa takmam ben
Ne yaptýmsa hak için baþa maþa kakmam ben
Aklým var izaným var, önce lafa bakmam ben
Yarence yaþam sürdüm alnýmýn aký kaldý
Hançeri vurdum taþa, geriye çaký kaldý

Ýsmail TIKIROÐLU
20 / EKÝM /2021
Sosyal Medyada Paylaşın: