Ola(bula)mazdım

Konuþulanlara göre hareket etseydim
Kendi evimin dahi yolunu bulamazdým
Mücadeleden vazgeçip de çekip gitseydim
Þu anki bulunduðum noktada olamazdým

Söylenilen her þeyi þu kafama taksaydým
Fýrsatçýlara bir umut ýþýðý yaksaydým
Geriye doðru dönüp de arkama baksaydým
Uzunca bir müddet ol diyarda kalamazdým

Bardaðý doldurup üzerinden taþýrsaydým
Mukallit gibi bazý þeyleri aþýrsaydým
Ýnsanlara bakýp da yolumu þaþýrsaydým
Seçici davranýp yanlýþlarý elemezdim

Malayani þeylerle vaktimi doldursaydým
Ýpe sapa gelmez insanlara aldýrsaydým
Dolduruþa gelip de onlara saldýrsaydým
Hakikati hayatýmda hakim kýlamazdým

Sabahlarý erken kalkýp yola çýkmasaydým
Zulüm ve haksýzlýklara karþý çýkmasaydým
Engelleri aþýp duvarlarý yýkmasaydým
Onca zorluklarýn üstesinden gelemezdim

Nefsime yenik düþüp harama el sürseydim
Þol gururumu ayaklar altýna serseydim
Üçe aldýðýmý otuz katýna verseydim
Son nefesimde huzur içinde ölemezdim

Harun KARAGÜLMEZ
(Ýster þiir deyin buna, ister yazý
Kimse bilemez ruhumdaki enkazý)

Sosyal Medyada Paylaşın: