Lakin
Lakin
I
turp sýkýyor ortamýma
olu orta söyleyemediklerim
kendi kendime daðýlýyorum
içsel sorumluluk diye bir þey
kendimi suçlu his ediyorum
lakin hiç bir þey benim sorumluluðum deðil
II
sormama lüzum kalmayan çok þey
göz önünde akýp günlüðüme sýkýþýyor
gün aþýyor günü, her gün günün dünü
ve ben, ve insanlar, ve gün, gün be gün
kar topu misali yuvarlanýyoruz
yuvarlandýkça daðlarý düzleri büyüyoruz
III
çocuk gözlerinde ki masumiyette
cinayetler kayda geçiyor failli, failli
bir sofra baþýnda beþ taþ oynuyoruz
ekmeði taþtan çýkarmak hikayesinde
ne çok þey satýyor dükkanlar maðazalar
ne ararsan yemeye giymeye hava atmaya
IV
gece çýplak gündüz incir yapraðýna sarýlý
ilk insanlar aðaç kemiriyor ormanlarda
henüz hiç icat yok ateþ yok ekmek yok
ayni dil konuþulmuyor çýðlýðý çarpýk
kýrk haramiler kýrk pýnar güreþlerinde yaðlanýr
arýlar kral mumluyor karýncalar piramit örüyor
V
vadinin ortasýn bir ýrmak akýyor
üstüne devasa bir köprü kurulmuþ
bir ucunda cennet birinde cehennem
insanlar durmadan gidip geliyor
beþeri, mahþeri, sýratý, fýtratý, kuru lafý
tezgahý kapatmýþ iflasta muhlis sarrafý
Coþkûni Ankara - Ekim 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.