O Kadar!..

Vakit geldi
Belki de çok geç kaldýk
Açýklanacak aciliyet isteyen konularý erteledik
Hiç sorgulamadýk kendimizi
Baþýmýzý yastýða koyduðumuzda
Kin ve nefret dolu rüyalara dalýp gittik
Yýllar geçti, mevsimler hep güz kaldý
Ta ki kendimizi sorgulayacak erginliðe kadar
Sustuk, ya da susturulduk
Ne zaman öz eleþtiri getirsek
’’Vayyy! Sen misin? Ne haddine?’’ lâflarý iþittik
Ya hain olduk, ya cahil kula tapanlar için
Bize düþmanlýk pompalandý
Gardaþ bildiklerimizle kavgalara tutuþtuk
Öldük, yaralandýk, sakat kaldýk
Mapushanelere serdik katil düþünceleri
Kimimizi gencecik gül iken soldurduk
Mezar baþlarýnda afilli nutuklar attýk
Ýntikam yeminleri ettik
Arkamýza, önümüze bakmadan
Kimi zaman Yýlmaz Güney’e küfürler savurduk
Ahmet Kaya’nýn davudi sesine kezzap fýrlattýk
Ozan Arif’e, edebiyatçýmýz Alper Aksoy’a
Akýl almaz sözler söyledik hayasýzca
Sonra, ’’bunlar yetmez!’’ dediler
Kürtçülük hayasýz akýnlarý baþlattýlar
Yüz binlere dayanan canlar katledildi
Canýmýzý, namusumuzu teslim ettiðimiz
Þanlý askerimizi, polisimizi þehit ettirdiler
Ve hâlâ uyanamadýk
Kandan beslenenler ’’kem-kümlerle’’ bizi oyaladýlar
Sonra meclis de el ele, göz göze diz dize kucaklaþtýlar
Apo’yu yarattýlar
Yok gardaþým yok!
Akýl baþa toplanmalý, yüreklerde güller açmalý
Parti-pýrtý emperyalizmin dümen suyunda
Lider-mider laf salatasý bunlar
Kendimi sorguluyorum
Düþülen hatalarý onarmaya çalýþýyorum
Benim için herkes eþittir sevgide
Dinlisi, dinsizi, ataisti, hýrýstiyaný, musevisi, müslümaný
Ben ülkücüyüm
Ve tüm insanlýðý Yaradan’ýmýn emaneti görüyorum
O kadar!
Zafer Direniþ
...
Bir Garip Þair
Sosyal Medyada Paylaşın: