her þafak sensizlik doðuruyor her sabah çýðlýk çýðlýða hasret yalnýzlýðýn kýrký sürüyorken nefesimde göðsümden kan emiyor yine gün
dünden biriken anýlarýn tortularý can çekiþiyorken içimde yokluðunun duvarlarýný kanatýyor bir zamanlar dokunduðun parmaklarým
ama biliyorum artýk hiç var olmadýðýmý sende ve çok iyi anladým ki acýlara direnip yeniden yol almak gerektiðini yaþam nehrinde
þimdi bir kurþunla kalaylýyorum ismini kazýdýðým yüreðimi utançlarýmla daðlýyorum dokunduðun her yerimi ve emin ol ki bir gün bende öðreneceðim adam gibi adamý sevmeyi…
Yanýlgýlar tohumlar doðrularý Ve doðrulardýr yeþerten aslolanlarý…!!!
14/Aðustos/2008
Figen YARAR
Avþa Aðustos günlüðüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
kayıpAda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.