acýma baðla acýný kes al elimi ellerinden dindir benim sancýmý sýcaðýnda erirken ateþim dokun ruhuma, tut kirpiklerimi dökülsün içimden ellerim
hani demiþtin ya özlersen beni bak gök yüzüne ben her baktýðýmda göklere özlerim seni kimsesiz mezar taþlarý göklerden yaðar geceme yaðmurlar düþerken ateþe hece hece ilmik ilmik baðýra baðýra aðlarken ben her baktýðým satýra sessizlik, gece, gökyüzü, rüzgar