Kimseye söylemedim,
Gideceðimi...
Sana söylerler,
Üzülürsün diye,
Belki de cesaret edemedim,
Son kez gözlerine baksam,
Ýnan gidemezdim,
Ama seni de haketmedim,
Ne kadar çok sevsem de...
Sen yüreði elinde bir çocuk,
Ben ise sevgi kredisini çoktan tüketmiþ;
Bir sevda artýðý...
Sana son limanda veda ederken,
Ne dönüp arkama bakabildim,
Ne de kimselere söyleyebildim,
Kan oldum,
Topak oldum,
Ýçime aktým...
Bu ilk yýkýlýþým deðil,
Son yýkýlýþým da olmayacak biliyorum,
Alýþtým;
Yýkýlmýþ sevdalarýn arasýndan çýkmaktan,
Sevda dedikleri kahpe bir kurþun,
Kimini güldürüyor,
Kimini bizim gibi...
Ben þimdi sevdamý;
Gündüzleri kurumuþ topraklara,
Geceleri dört duvar odama,
Islak gözlerimle söylesem;
Acaba sen duyar mýsýn?
Ve aðlar mýsýn yaðmur gözlüm
Benim için son kez...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.