KOKUŞMUŞ DÜNYA...!

hani kuþlar ürker ya daldan düþen bir kozalaktan ,
bende öyle ürktüm iþte bu hayattan,
üstüme yaðan yaðmurdan ,
rüzgardan bilhassa fýrtýnadan ,
geceyi saran karanlýktan ,
karanlýðý yýrtan yýldýrýmdan ,
kalabalýktan ürktüm ,
kuþkusuz ki insanlardan ,
yer yüzü ilmek ilmek dokunmuþ ,
hayalleri bile insan’a kabus olurmuþ,
kokuþmuþ bu düzen kokuþmuþ,
öyle ürktüm bu zamandan ...!

Sosyal Medyada Paylaşın: