Gaia
Orada duruyorduk
Teþnelik ve duvar arkalarýnda
Saat sesleri
Ve tek bir kiþi yoktu ki uyusun.
Geceleri hamamböcekleri gibi filizlenen çamlar, simsiyah trampatalara karþý
Nasýl þarký söylüyor bu sis
Nasýl da aðýz içlerinde çýt..
O kadar da sessiz deðilken
Ýkiye bölünüyoruz…
Su rengi, gelsin kutsal bildiðimiz þeyler
Kahve saç gölgeleri, parlak renk
Aynalar biliyor sadece, deðilmiþ gibi de
Bir karanlýk, yarým gece, apansýz rüzgar
Yine de orada gün avuçlarýmda açmýþ toplamalý ve öyle bakýþýyoruz
Gözüm yok
Burada yastýk üstü bir sigara yaktým
Küf rengi kapý önünde bahar
Havari ve bazukalardan ibaretken
Bir im, nasýlsýn diyorum içimdekine
Nasýlsýn, ta içimdeki.
Bilmek yeterli, belki de deðil
Belki havada kuzgun kokusunda var
La minörlere konuk olup, dilsizliðin saplarýný büyütenler;
Olsundu
Gölgesine isyandýr söz, kimileyin böyle olur
Ne ses, ne ýþýk
Olsundu.
Olsun..
Zaman dönüyor kendi tonunda.. Olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.