GÖZLER YALAN SÖYLEMEZ
Tapduk Emre ve Yunus Emre’nin aziz ruhlarýna
Geldik yalan dünyaya, doðruluk þiar olsa
Dil yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Allah aþkýyla yanýp, kül olsa beniz solsa
Kül yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Bülbül yanar gül için, umurunda mý gülün
Gülün kibir nazýndan, haberi yok bülbülün
Ümit kesme ey bülbül! Feryat etmek ödülün
Gül yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Gülümserken o yüzler, içten dudak bükülen
Gören sanýr samimi, hem de özden sökülen
Bazen aþktanmýþ gibi, riyayla yaþ dökülen
Sel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Âþýk olan yâriyle, olmak ister beraber
Öyle bekler ümitle, Kaf daðýndan bir haber
Rüzgârdan haber yoksa olur yârden bihaber
Yel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Allah her þeyi bilir, gönül gerçeði bilse
Kitaplardan okusa, deneni duyabilse
Öðrense bilenlerden, edebe uyabilse
El yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Nereden, niçin geldik, soruya cevap bulan
Bizi Allah yarattý, doðru bir tez sunulan
Þarký türkü ham sazla kulaklara sokulan
Tel yalan söyler belki, ama gözler söylemez.
Behlül tezekkür ile geçir günü ve ayý
Maneviyat yolunda, kabul et can fedayý
Takva ile bent olup döndürsen dere çayý
Nil yalan söyler belki, ama gözler söylemez
15.10.20121
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.