KIRKYAMA BOHÇASI
Kýrkyama bohçasýna parça oldu kaderim
Yüze bakýp güleni candýr canandýr sandým
Bitip de tükenmiyor neden benim kederim
Maskeli yüreklerin edâlarýna kandým.
Eski çaput misali dilim dilim kestiler
Kol kanadýmdan tutup kuru dala astýlar
Uðunsam da nafile çiðneyip de bastýlar
Sönmez ateþte kalýp kor olup özde yandým
Olaydým kýrkyamanýn bohçasýnda gonca gül
Yâr gelip de yanýma dökeydi hep bana dil
Saraydým saçlarýna ibriþimden gümüþ tel
Ondurmaz ki kaderim feleði zalim andým
Her parçam bir yöreden dile gelir dillenir
Neler neler yaþamýþ benim ile hâllenir
Sevdiðimin gönlüne nâme olup yollanýr
Yollara yolcu olup çýkmaz yollardan döndüm
Sevmek ruhuma ilaç fermaným büyük yerden
Çekeriz yazýlaný gönül vazgeçmez serden
Kýrkyama olmuþ yürek asla vazgeçmez yârdan
Çelik olan gönlüme felek su verdi söndüm
KARDELEN(Ayrýkotu)
16.10.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.