þimdi bir cumartesi
þimdi ekimin ortasý
sislerin örttüðü mevsim
belki biraz üzüntü
biraz keder
biraz sen
soluk soluk
satýr satýr
ýlýk bir nefes doluyor içime
ne garip azize’m
sensizliði soluyorum
þimdi bir cumartesi
þimdi yalnýzlýk sayfasý
senli öykümüz buz gibi
ellerim üþüyor
gözlerim buðulu buzlu cam gibi
duvarda yaz hatýrasý
býrakýyorum kendimi
acýmasýzca
ve hiç bir þey düþünmeden
bu büyü bozulacak diye
korkuyorum
þimdi bir cumartesi
þimdi ayrýlýðýn ertesi
denizde o gri mavilik
sonbahar kokuyor tüm mevsimler
bu aralar konuþmuyorum
konuþamýyorum
dilime dolanýyor
sensiz, senli þiirler
týrnaklarýma yapýþýyor dünya
hiçliklere sarýlýrken ben
baharda kar gibi
eriyorum
þimdi bir cumartesi
þimdi uzakta bir ay parçasý
kaçtýr zaman oldu
yoksun
þehrim sensiz matem evi
utandým sevgimden
tutuþurken hasret içimde
son sözlerin içimde azap
al hayatýmý
býrak ihtiyarlýðým
intiharým olsun
ve bir bakmýþsýn sensiz
ölüyorum...
16 Ekim 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.