Yavrularýný ardýnda býrakýp Düþtün gurbetin yoluna Çok küçüktüm garip Anam Baka kaldým ardýndan
Gitti Anam dönmez dedim Artýk beni sevmez dedim Yavrum diye sarmaz dedim Göz yaþýmý silmez dedim Kaldým öyle köy ortasýnda.
Yanmýþ anam evlat hasretiyle Yalvarmýþ her gün göz yaþý ile Duramam demiþ gurbet elde Döneceðim demiþ bende köyüme
Aman aðlar sessiz sessiz Babam bakar çaresiz Baba’ya bu dayanamaz Karýsý aðlayamaz
Oturup düþünür kara kara Tuz basar kanayan yarasýna Varýp gider kardaþýna Kalk kardaþ gidiyoruz der Evlatlarýmý almaya.
Altý yaþýnda çocuk idim Gurbet nedir bilmez idim Yapýþtým sýký sýký Babamýn kocaman eline Bende böyle buldum kendimi gurbette.
Evlat hasreti Anam için Çekilmez bir acýydý Sað olsun caným Babam Anamýza bizi kavuþturdu
Aman bizsiz yapamazdý Nefes bile alamazdý Sarýldý Anam bize Gurbetin ortasýnda Býrakmadý bir daha Taki Allah’a varýnca
Dönemedi anam köyüne Kaldý gurbet elinde Yavrularým dedi Son nefesinde.
Korkma Anam yanýndayýz Zaman gelince Güzel Anam Bir saðýnda bir solundayýz...
Ana gibi yar olmaz derler Anam sen gitin yüreðimin yarýsý gitti mekanýn cennet olsun Gün gelecek koyun koyuna yatacaðýz benim melek Anam KIZIN AYÞE...... Ayþe Alioðlu. 16,10 2021.. Hagen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayse Alioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.