YORGUN
Hoþuna konuþma dinlemez seni
Susmanýn zamaný gelmiþ geçiyor
Boþuna uðraþma anlamaz seni
Efkardan kafayý çekmiþ içiyor
Baharý çaðlamaz sularý durgun
Vefayý öldüren dostuna kýrgýn
Tüketmiþ umudu hayata dargýn
Yalnýzlýða kanat açmýþ uçuyor
Dön geri geçmiþte ne varsa anki
Harcanan günlere öyle bir yanki
Görenler desinler öfkeden sanki
Tezgahta hýzarla tomruk biçiyor
Gitmezdi bir yere haber salmadan
Hayaller kurardý derin dalmadan
Þu koca dünyada murad almadan
Erkenden yükünü almýþ göçüyor
Düþer yola gider bilmez nereye
Çaðýran olsa da dönmez geriye
Vardýðý yerden de gelmez beriye
Mazide ne varsa ondan kaçýyor
Ekþiyar insanýn formatý olsa
Kötülük silinip iyilik kalsa
Yeniden belleði sevgiyle dolsa
Bak o an yüzde gül nasýl açýyor
Rüstem Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.