EYLÜL ANISI
Hayatýmý söndüren zamanýn eylülüydü
Yaþam hakkým muallak sanki bu bey ölüydü
Okuduðum okulda adým geçti olaya
Faili meçhul dendi baþým girdi belaya
Dað yolundan varýnca köydeki can anama
Dedi asker arýyor oðul varma yanýma
Helalleþip çýkarken su dökünce ardýmdan
Tanrýdan duacýyken niyazý bir yardýmdan
Vataný savunurken yerimden olup sürgün
Dedim hakkým gasptayken anlaþýlýrým bir gün
Mehter marþý söyleyip daðý dereyi aþýp
Yýkýlmaz umutlarla ayaðým baþým taþýp
Odun yüklenen vagon istasyonda dururken
Kanun kaçaðý idim gölgem bana vururken
Meydaný gözetleyip yokken tanýdýk kimse
Odunca istif olup kamufle hayat pimse
Lokomotif çalýþtý Malatya’ya yol alýp
Elveda dedim Bingöl canýmý senden çalýp
Malatya’da inince olmuþtum siyah zenci
Ýþ katarý dumaný siyahlaþtýrýr genci
Adana’ya varmaya otobüse binerek
Gazeteyi deldirip gizli bakýp sinerek
Artýk kafam rahattýr bir köyün çobanýydým
Düzenin kurbanýyken vatanda yabanýydým
Çukurova güneþi yakmýþtý can tenimi
Aynaya bakýyorken derdim bu yüz benim mi?
Aðamdan izin alýp þehrin yoluna doðru
Anamý soracaktým hasret yakarken baðrý
Sosyete bir mekana varmak hasýl olunca
Karýþýk kebap dedim tez bir çorba dolunca
Garson masan bu dedi yemekte iki bayan
Sandým ki düþ görmüþüm melekler olmaz ayan
Çorbam kondu önüme bismillah deyip içip
Ýkisi bakýp gülüp nazar alaya geçip
Birisi dedi fakir parasý yoktur yiye
Edebinden susan er bunlara neler diye
Geldi karýþýk kebap birde sürahi ayran
Dediler nerelisin yiyiþe olup hayran
Bir kanun kaçaðýyken söylemezdim ilimi
Tanrýya inancýmla perçinledim dilimi
Diðeri sordu neden cevapsýz kaldý soru
Baþka ildenim desem yalan inancýn zoru
Dedim dünyanýn hepsi inancýmda ilimdir
Cüzdana tutsak olmam vicdan benim dilimdir
Sizler gibi benim de var iken yaþam hakkým
Yaralara merhemim yoktur kalplere çakým
Biri dedi dil bilmez sanki gelmiþ Bükreþ’ten
Yemekte kim konuþur öðrenciyim Türkeþ’ten
Elhamdülillah deyip çaðýrýnca garsonu
Dedi abi çay hazýr tembihledim Dursun’u
Dedim al ücretini üstü bahþiþin olsun
Çaya zaman kalmadý gönlüne neþe dolsun
Masadakiler dedi senin acelen nedir
Dedim dünya birine sedir birine kabir
Afiyet olsun deyip ayrýlýrken masadan
Biri dedi ey kaçkýn acelense tasadan
Biri silah doðrultup sivil polismiþ meðer
Kaçmaya fýrsat buldum yoksa tutsaktým eðer
Can havliyle koþarken araçlar arasýnda
Çarpan taksi jantýyla kanlar diz yarasýnda
Dedim tanrýya þükür kefeni bugün yýrtýk
Köyde özgür çobanken þehre inemem artýk
……..
Hak tecelli olunca Devlet baba affetti
Can ecelli olunca hep koruduk iffeti
M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.