Toprak
-Dost vurulunca deðil
unutulunca kahrýndan ölür.-
Dostlarýmý kýr çiçekleri gibi avucumda deðil
’ve, fakat’
kurþun yarasý gibi yüreðimde taþýrm.
Havanýn pusarýk bakýþýna
ve yaðmurun ýsrarlý yaðýþýna aldýrmadan, eþimle ben,
Topraða düþen Ali Toprak yoldaþýmýzýn yollarýna düþtük yeniden.
Karþýlayýcýlarmýz 45 yýl öncesi gençliðimiz
Yýllar geçse de
biz yaþ alsak da,
gönüller ve anýlar canlandý yeniden.
Bu acý gün gönüllerimizin kocamadýðýný bir kez daha anýmsattý.
Ali’yi dileðince uðurlama gayretiyle
Baþta eþi ve yoldaþlarý
Çok güzel ve duygulu konuþtular.
O’na hep ölmedin kalbimizdesin dendi.
O, yaka fotoðrafýnda hüzünle gülümsedi.
Ali Toprak ile Ben hep 17 yaþýndayým
Her 15/16 Haziran’da Ankara’da Kýzýlay’dayým
Güven Park’tan her geçtiðimde
Her ayak sesinde coþar kanarým.
Her türlüsününü tattým, acýlarýn
Ölümü, ayrýlýðý ve yoksulluðu tarattým
"Elli dirhem fazla geldi ayrýlýk..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.