Ve yaðmur ayný doðrultuda düþer yerin binbir yüzüne dikse dik eðikse eðik nereden geldiðini inkar etmez yaðmur atýn üzerinde þövalye kadar cesur er meydanýnda pehlivan kadar açýk-saçýk bir annenin kucaðýndaki evladý kadar zarif ve kýrýlgan ayný zamanda kendinden baþkasýna baðýmlý git deyince gidemeyen kal deyince bir cýlýz güneþe yenik yaðmurun bütün geleceði kuru ve heyecanlý az sonra hava açar demeklik yaðmurun bütün geçmiþi ýslak ve yorgun bir kadýnýn belki hatýrlar ince düþüncesi.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.