içimdeki yangın

Gözlerin karanlýk gecede penceremden
odama süzülen bir ay ýþýðý
sesin çýnlýyor kulaklarýmda en güzel melodim
hafif hafif iþliyor içime onikiden vuruyor
acýmýyor bu garip hasretlikmi cekiyor
iki damla gözyaþýnda tekliyor kalbimin
ritim tutmaz kapakçýklarý
tüm damarlarýmda hissediyorum
özlemini en derinlerimde cektiðimi
hangi oksijen bir nefesin eder
söyle sevda görmüþ kalbin
nasýl bensiz günü gece eder

Kara bulutlar geçiyor daginik yalnizliðimdan
beraber toplayalim istiyorum daðilan yanlarimi
zamanla törpüledim oysa en eksik yanlarýmý
bir içimdeki hasreti törpüleyemedim
birde sonsuz sevdamý heyecanýmý
daha fazlasý gelmedi elimden
tek kusurum olsun seni böyle sevmek derinden


Sevmekte yorulurmu diye sordum cok kez kendime
yorulmak bilmedi þu naif kalbim
umudu kesmek nedir bilemedi
tutunduðum tek dal oluþundan dý belki
biliyormusun kardeþtir sabýr ve umut
en çok buydu payýma düþen
en çok acýtan , yýpratan , öldüren ve bazende yaþatan umut


Þairlik karýn doyurmaz ama ruh doyurur derdi bir üstadým
bilemezsin gözlerine düþtügümden beri
kaç gün kac gece ruhumu doyurdugumu
üç beþ lirik karalýyorum bu günlerde
duygularým amansýz ele veriyor kendimi
sensiz çok üþüyor hislerim .




Sosyal Medyada Paylaşın: