terkedilmiş hüzünler

bir þehri terk etmekle baþladý her þey
yarýsý alýnmýþ bir ömrü yarýsý çalýnmýþ bir hayat karþýladý
ne güneþin ýþýðý, ne kuþlarýn cývýltýsý
sadece havada simsiyah bir karanlýk vardý
özlemiþtim iþte
parçalanmýþ bir hüzün hikayesinden geri kalan
hastalýklý bir kötümserlik olmuþtu
saða sola küfürler edip
dumanlarý yumruklayýp baðýrýyordum
üzerimden uçuyordu daðlar bulutlar arasýnda
hüzün melekleri özlem zebanileri ile
ellerim baþýmýn arasýnda
hep beraberdik
bir çift kopmuþ baþ vardý çok ötelerde
vadedilmiþ bir zamaný yaþayan
anlamayan, anlamayacak olan
ah ulan
yapmamalýydým bunu
vermemeliydim baþýmý kendim sana
alýp götürmeden mutluluðumu
önce ben yollara düþmeliydim
anlatmak için vefadan duyduðumu
yalnýzlýk kader, yalnýzlýk bir hikaye
nesnesi öznesinden azade
mutsuzluk, hüzün ve bekleþiy
ellerinle kopardýðýn çiçeklere aðlayýþ
her an piþmanlýk, her an karanlýk
nerdesin kalabalýklardan baðýran geceler
nerdesiniz hani kaçýþlarým
kalabalýk yoktur, yalnýzlýðý unutmak vardýr
içinde özleyerek siyahlaþan yarým kalmýþlýklarýn
satýlmýþlýklarýn, eskimiþliklerin ve bahtsýzlarýn
sevilenlerin özlenenlerin ve umutlarýn
bir þehri terk etmesiyle baþladý her þey
gece öldü gündüzün ellerinde
ýþýk aþýkken geceye hemde
karardý þehir, ýssýzdý sokaklar bende
ellerimin arasýnda kurumuþ baþým
kalabalýkta dolaþýp
yalnýzlýðý aramýþým
ölmüþüm peyderpey
bir þehri terk etmekle baþladý herþey..

ilyas han þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: