Yıllar önce gömdüm kalbimi

Yýllar önce gömmüþtüm kalbimi
Kapatmýþtým göz pencereleri mi
Bedenim bir kaldýrým kenarýnda can vermiþ
Ah kalbim kaybettim seni
Ruhum ise sýrtýný duvara dayayýp çaresizce seyretmiþ beni
Ve içim bir taziye yeri
Ben aðlýyorum yine ben siliyorum göz yaþlarýmý
Kendi ellerimle gömmüþtüm kalbimi
Yýllar geçti yýllar tabi yormuþ bedenimi
Yüreðimde bir ihtiyarlaþmýþ ki sorma
Umut bastonuna tutunmuþ emeklerken
Düþmüþüm...
Avucumun içinde can çekiþen bir kalp parçasý bulmuþum
Öpüp baþýma koymuþum nimettir diye
Bir kývýlcým ateþi düþtü yüreðime
Sanki tüm bedenimi alevler almýþ
Kalp dolabýmda ki tüm eskileri bir güzel yaktým
Eskiden eser kalmadý
Bir delikanlý gibi açtým gözlerimi
Yýllarca bir gün rastlarmýyým umuduyla bekleyiþim sona ermiþti
Okyanusun olmadýðý yerde balýk tutmuþ yüreðim
Deniz oldum aldým içime
Döndü dolaþtý döndü dolaþtý Ýçimde
Hayal aðlarýný düðümlüyorum bende
Kollarýmý açtým yelken gibi
Rüzgar ha geldi ha gelecek
Derken kýyýya vurdu kayýðým
Balýkçý küstü denize
Deniz ise yerli yerinde
Var gücümle atýldým yüreðime
Kopardým fýrlattým denize
Adýna kýzýl deniz dediler ben öldükten sonra
Her gece deniz þarkýlar söylermiþ
ayyaþlar uðrar kýrarmýþ kadehlerini
Boþ sandallar süzülürmüþ etrafýnda
Ýn desen yok cin desen yok

Feride Açar
Sosyal Medyada Paylaşın: