Gelincik..

Gelincik çiçeðinin hikayesiydi ,
Çoðu kadýn,
Yanlýþ ellerde,
Solup giden hayatlar,
Kimini daha küçücük, çocukken
Verdiler koca, koca adamlara..
Kiminin gönlünde vardý,
Gizlediði bir sevda..
Sormadýlar ki ona !
Telli duvaklý yollarken
Ýstemediði bir hayata..
Zorunluydu bu kadere,
Boyun eðmeye..
Oysa her kýzýn hayali idi,
Telli duvaklý gelin olmak..
Sevdiðine yar,
Sevdiðinle bahtiyar olmak..
Bahtýnda, kara yazgý olanlar,
Hiç tadamadýlar,
Yaþasalar da bilemediler,
Ne demek bahtiyar olmak..
Belki, birkaç tanesi vardý aralarýnda,
Bu kötü bahtan kendini kurtaran..
Çok nadirdi iþte, bunu da baþaran..
Kimisi de sevdi, çok sevdi..
Kandý bir hayrsýza..
Mutlu olurum sandý,
Sevdiðine kavuþunca..
Sevdi lakin sevilmedi,
Sevgiyi bilmeyen, zalimin
Ellerinde kurudu soldu,
Gençliðini tüketti..
Sövüldü, düvüldü..
Hatta öldürüldü..
Böyle mi olmalýydý ?
O narin, o kýrýlgan ruhu,
Bunlara mý layýktý..
Oysa, nasýl da, güzeldir,
Bir kadýn, gelinlikler içinde..
Kýymetini bilene,
Nasýl bir mükâfattýr..
Gelinciði dalýndan koparmadan
Sevipte, sevebilene..

Þiir: Gönül Çeþli
08.10.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: