KİME NE

Mutluluðun kaynaðý, ondan baþkasý deðil
Aklýmýn ayarýný, yârla bozdum kime ne
Anlamasa da olur, sebebi kara cahil
Denizin kenarýna, kuyu kazdým kime ne
Ayaða yakýþmayan, baþa kýzdým kime ne

Delillere uyarak, geleni gider sayýp
Emanet tende iken, rolümü kader sayýp
Yýldýzlarda gördüðüm ýþýðý rehber sayýp
Karanlýk gecelerden, þafak süzdüm kime ne
Kallavi sözcüklerle, hudut çizdim kime ne

Bulunalý bedenim, insanlýk seferinde
Safsataya yer vermem, aklýmýn civarýnda
Gülü baþ tacý ettim, lalenin diyarýnda
Portakal çiçeðini ipe dizdim kime ne
Köle benden rahattý, candan bezdim kime ne

Varlýðýma son nokta, konuluncaya kadar
Ruh bedenim rahmetle, anýlýncaya kadar
Ýsmin yerine mevta, denilinceye kadar
Hayaller deryasýna, dalýp yüzdüm kime ne
Hayal ettiklerimi, düþte gezdim kime ne

Þeleðimi yüklendim, sýlama döner oldum
Taþýmý tanýk tuttum, topraða bider oldum
Ömrüme kar yaðarken, gönlüme yaver oldum
Hanla can arasýnda baðý çözdüm kime ne
Feleðin aynasýnda, caný üzdüm kime ne

Doðduðum gün çekmiþim, emrine beyaz bayrak
Arkanýn arkasýný, karþýma oturtarak
Geleceðim mutlaka, beklesin kara toprak
Delibal’dan el aldým, þiir yazdým kime ne
Ruhuma yakmak için, kýna ezdim kime ne

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: