ÖMÜR GEÇİP GİDERKEN

Döküldü güz yapraklarý,
Sanki ümitlerim savrulur...
Ayaza döndü akþam yeli,
Ömrüme kar yaðmýþ...

Beyaza büründü ortalýk,
Buz kesmiþ hevesler!
Saçaklarda sarkýk
Can, damla damla erir...

Toprak, su, hava, ateþ,
Bir kapta yoðrulur...
Yaþam denilen döngü
Þu tende son bulur.

Evren içinde insan hiç,
Ýnsan içinde evren biç!
Son yok bu düzende,
Ýmzadýr hareketimiz...


Ahmet ASAL
Sosyal Medyada Paylaşın: