Ateşi Közünle Yak

yeminliyiz küf tutmuþ aþkýn zillerini
yeryüzünde tekrar çaldýrmaya
ve yeminliyiz gülen yüzleri maviyle
buluþturmaya

karanlýktan sývýþýrken aydýnlýða
takvim intihar eylemlerine meyletti
kaç zaman hüsranla geçti
mavi gökyüzünde bir yýldýz seyirdi

seyrederken küskün gözlerle hayatý
kimi aðladý semayý araladý
kimi cehennemi yanýna aldý
ve gözleri ateþ daðladý

savaþýn ateþini yaktýlar
barýþý alnýndan vurdular
aydýnlýða meyletmiþ çiçekler
baþka topraklara göç ettiler

özümüz özümüzden ayrýlalý
hayli zaman oldu
gözler biçimsiz bakarken hayata
içimizden kaç kiþi yok oldu

hüzünleri býrakýrken duru suya
birikenler çamurdan derya oldu
sevmekse dünyayý kusurumuz
sevmekse gözlerde baþlayan sevdamýz
varsýn dirilsin, aþktan yana kaderimiz

biliyoruz ki karanlýðýn baðrýnda hep
söylenenler
yorgun bir piþmanlýðý anmýþ bütün diller.
Ve kendini arayanýn yolu maviye giden bir yolmuþ

barýþý þimdi közünle yak
yak ki !
asasýnla hükmetsin Musa
yýkýlsýn Firavun’dan kalanlar
Bestami’ler,Hacý Bektaþi Veli’ler
Kopup baðrýnda açan gülden desteler
Mevlanalar,Þemsi Tebriz’ler
daðýlsýnlar  dünyaya her biri 
aþktan yanan mavi düþleri
meleðin öptüðü yerden kaldýrsýnlar

Sosyal Medyada Paylaşın: