ŞU DÜNYANIN HALI (817)
ÞU DÜNYANIN HALI (817)
Þu dünyanýn halý kilimi böyle.
Ýnsan bir þekilde tükeniyor bak.
Hem soðuk hem sýcak iklimi böyle.
Ýnsan yaþlandýkça týkanýyor bak.
Dünya düz bayýrda olursa olsun.
Kendi halinde de kalýrsa kalsýn.
Ýnsan insana der tanrýdan bulsun.
Ýnsan var insandan yakýnýyor bak
Bozulmazsa dünya keyifle coþar
Engel mengel demez hepsini aþar
Kimisi þan þöhret peþinde koþar
Ýnsan var arkadan dolanýyor bak
Þu dünya nedendir böyle bir hal da
Ayný güzergah da hep ayný yolda
Devri daim eder on iki ayda
Ýnsan dýþlandýkça saklanýyor bak
Kimi genç dese de yaþlýdýr dünya
Yaz - baharý vardýr kýþlýdýr dünya
Konuklara nazik hoþludur dünya
Nimeti var insan týkýnýyor bak
Þaka deðil gerçek þaka bir nisan
Ölümse hak imiþ tanrýdan ihsan
Kazadýr eceldir göçen her insan
Bir gasil hane de yýkanýyor bak
Zayi Ozan demiþ dünya halini
Açtýrýr soldurur kokan gülünü
Yol sonunda kýrar kanat kolunu
Ýnsanlar dünyaya bakýnýyor bak
Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/10/2021 Pazartesi
Yayýn : 09/10/2021 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1392677/
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhan ATEŞ (ZAYİ OZAN) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.