Yine hasret yine hüzün

YÝNE HÜZÜN YÝNE HASRET.
Bir soluk kadar yakýn, yýldýzlar kadar uzak derler sevgi için, uzanýrsýn yetiþemezsin, yetiþirsin dokunamazsýn, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama unutamazsýn.
Hani insan aðlamak ister, gözlerinden yaþ gelmez.
Hani gülmek ister, yürekten gülemez.
Hani birini beklersin ama o hiç gelmez.
Ýþte o zaman ölmek istersin de ecel gelmez.
Telefondaki sessiz nefesine, sýcacýk gülümsemene, karþýmda otururken beni süzmelerine hasret kaldým.
Ýnan ki varlýðýna, arkadaþlýðýna, dostluðuna muhtacým. Seni Ýnanýlmaz Özledim.

Sen uzaklardayken ben yýldýzlarý seyrettim tutam tutam ýþýklarýný çekip içime, sen uzaklardayken ben gidiþini resmettim umudun beyazýyla karanlýðý tuval yapýp geliþini bekledim.

Hissedince sana vurulduðumu baharda kuþ olup uçasým gelir bakýnca o güzel gözlerine hasreti bir anda silesim gelir ama ne çare bir tanem ne çare ne kuþ olup uçabilirim nede hasreti silebilirim ama seni bir ömür boyu sevebilirim.

Sýkýntý çekecek kadar gücüm acý çekecek kadar sabrým kalmasa da Seni sevecek kadar kalbim her zaman vardýr.

Hani daðlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluðunda yüreðimden eksilmeyensin sevgi.

Sabahlarý seviyorum, insanlarý seviyorum, filmleri, þarkýlarý, kitaplarý, sýcak ekmeði, kalabalýk sofralarý, çikolatayý, minicik bebekleri, rüzgârda yaprak olmayý, geceleri yýldýz olmayý, yaz gecesinde yaðmur olmayý sevdim. Ve en çokta seni sevdim, Hep yokluðunda.

Gel artýk gel de bitsin bu acý biraz da gözlerinle sev beni, elin dokunsun elime tenin tenime ben hayal deðilim gerçeðim etimle canýmla de gel de bu can senin artýk de gel de nefes alayým yaþadýðýmý hissedeyim bende.

Sen, solgun baharlardaki mavi yaðmurum, akþam kýzýllýðýnda yorgun gölgem, kýþ ayazýnda yaz güneþimsin. Bulutlardaki saklý düþlerim, her günün sonunda özlediðimsin. Yüzün kadar temizdir kalbin, hangi sevgi alabilir yerini?

Yokluðun yaðmura yazý yazmak kadar zor, sensizlik ölüm kadar acý.
Bak yine soldu güneþ, yine akþam oluyor ömrümün kadehine sensiz bir gün doluyor sen yoksun diye inan dertliyim kederliyim, gelmezsen kahrolurum, yýkýlýrým sevgilim tadýn sinmiþ suyuna, taþýna topraðýna, bu þehirde ne varsa sana benziyor.
Ben her gece sen uyurken deniz olup vuruyorum sahillere, rüzgâr olup esiyorum sessizce, sen uyurken yüreðim geliyor üstünü örtmeye, bensizken üþümeyesin diye.
Biri var uzaklarda haykýrýyor, biri var uzaklarda seni özlüyor, biri var uzaklarda seni sensiz yaþamaktan korkuyor, biri var uzaklarda seni çok ama çok seviyor.
Seni düþünmeden aldýðým soluklarý saymýyorum nefesten, seni içine sýðdýramadýðým damlalarý saymýyorum gözyaþýndan, saymýyorum tebessümden sensiz kahkahalarýmý.
Bir bulut gibidir benim kalbim baþka yüreklerle çarpýþýr yaðmur yaðdýrýr ve bu yaðmurda sadece vazgeçemediklerim ýslanýr þimdi dokun saçlarýna mutlaka ýslaktýr.

Münire Çevik 29.10.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: