ÂLEM VE İNSAN

Baþlý baþýna âlemdir þu insan,
Her an deðiþir hâli, gökyüzü gibi.
Bir bakarsýn toplanmýþ,bulutlar,
Yer yer açýk mavi,birazda gri.

Kimi zaman mutludur,þen þakrak,
Kimi zamanda acýdan bir saðanak.
Bazen yere göðe sýðmaz,þu kalbi,
Adeta kanatlanýr kelebekler gibi.

Mavi bir uçurtmadýr, hayaller,
Bir biri ardýsýra,bitmez ümitler.
Umudun peþinde,adýmlar eskir,
Ama ruhunda tükenmez,emeller.

Koþtukça yorulursun,hayat yolunda,
Yolun kimi zaman,çýkmaza girer.
Yine de çözümsüz deðildir, hiçbir þey,
Yanlýþ bakýþ açýsý, yanlýþ düþünceler.

Güzel görebilmek,bir marifettir,
Marifet,hakikati görebilmektir.
Ýþin ince sýrrý þudur aslýnda,
Kâinatý bir kitap gibi okuyabilmektir.



Sosyal Medyada Paylaşın: