evet sanki dün gibi hatýrlýyorum da kahrolasý meteliksizliðim soðuk bir Montmartre akþamý daha ýsmarlamýþtý ekmeði þarap ile ýslayan yanýma üþüyor olsam da aðzýmda çiðnemeden biriktirdiðim son sýcak nefes ile süzülürken pervazý düþük penceremden adýný aþktan çalan tüm kamelya çiçekleri mýrýldanýyordu þarkýmýzý
La bohème…… La bohème…… La bohème……
açtýk, açýktýk fazlasýyla kendimizce kaçýktýk deli olmanýn akl-ý zarafetiydik sen ki, tuvalime tülsüz, tüysüz doðan dekoltesiz bir sevabýn arýndýrýlmýþ gün’ahý, bakire bir güneþin sancýsýz doðurganlýðý gibiydin ahh.. ben ki, yüreðimdeki fýrça darbeleriyle tenimden, tenine organik bir devrim yapacak kadar kýzýl, baki ve bakirdim
La bohème…… La bohème…… La bohème……
aþktýk, aþýktýk adýmýz kadar. zaman-ý geçmiþi asla sorgulamadýðýmýz an’ý inadýna doðradýðýmýz tastan içtiðimiz terimiz kadar keskindi tadýmýz sabahý uykusuz, kaçkýn, kirpiksiz gecelerimizin o fresk kokan figürlerine þövalemiz gibi dikilir ve týnýsýnda rüzgarýn o örgüsüz saçlarýna notalar iliþtirip söylerdik hep þarkýmýzý
La bohème…… La bohème…… La bohème…
geçse de, vazgeçse de bizden inanmak biz inanmaktan hiç geçmedik, vazgeçmedik
. . . //
ilhanaþýcýekimikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.