KÖYÜMÜN GELİNLERİ
KÖYÜMÜN GELÝNLERÝ
Sabýr taþý arvatlar ömür çile dert idi
Bir köþeye sindirir köyümün gelinleri
Eski köy kadýnlarý çalýþkandý, mert idi
Cin atýna bindirir köyümün gelinleri
Çoktan çýkýlamýþlar gök eskiye canýný
Tiye alýr hayatýn meþakkatli yanýný
Sebatkârdýr bulurlar yaþamýn kývamýný
Yenileni yendirir köyümün gelinleri
Yumuþ dutmaz yönnümek elinde telefonu
Zývdýrdýn mý a gýrçýl? Birazcýk býrak onu
Dayfalýrýn hindi dir muhana depresyonu
Huysuzu huylandýrýr köyümün gelinleri
On bir çocuk doðurup, üç düþüreni anla!
Hatekin doðurmazlar, tek çocuk sezaryanla
Hayvan-hâsýl, bað-bahçe çalýþýr iki canla
Gözyaþýný dindirir köyümün gelinleri
Ekmek, yemek odunla veya gazocaðýnda
Bir çocuk karnýndaysa biri de kucaðýnda
Datmadýk çile kalmaz tahý gençlik çaðýnda
Bir dert küpü sandýrýr köyümün gelinleri
Altlarýnda araba, forslarýndan geçilmez
Baþpýnar’da mangalda keyfe deðer biçilmez
Hayatýnda her þeyi seçer onlar seçilmez
Yaðý bala bandýrýr köyümün gelinleri
Aðþamýnan boþ gelsen gaçamazsýn elinden
Þapýk bir çýkar yol bul gurtulaman dilinden
Sonunda ýsmarýç var hem de en güzelinden
Bir gülüþle kandýrýr köyümün gelinleri
Sýksam da kemerimi aybaþý zor geliyor
Hayvanlarýn yemi yok aç karýna meliyor
Bir çare bulamamak yüreðimi deliyor
Ne ocaklar söndürür köyümün gelinleri
Çiþtenlikten uyumaz öðlene kadar yatar
O ne aðaz görgü yok, piþmiþ aþa su gatar
Biseðel laf söylesen hemen kaþýný çatar
Parmaðýnda döndürür köyümün gelinleri
Er güneþte çalýþýr onlar kýsýr yaparlar
Ýki çift laf söylesen buluttan nem kaparlar
Sonlarý hayýr ola doðru yoldan saparlar
Boz tilkiyi andýrýr köyümün gelinler
Ocak, çýra þavkýnda bebek besliyorlardý
Hallerine þükredip saðlýk istiyorlardý
Evimin direðidir herifim diyorlardý
Seveni kýskandýrýr köyümün gelinleri
Kolaylýklar dilerim direnen yasaklýya
Yollar aydýnlýk olsun davasýnda haklýya
Hak bütün gelinleri belalardan saklýya
Kaþlarýný indirir köyümün gelinleri
Eðsikliler sýkýlmýþ kahvede okeydeler
Bir gün bizim köydeler, yarýn diðer köydeler
Erlerini beðenmez tamamý aleydeler
Uyuru uyandýrýr köyümün gelinleri
An baþýna dikerken elindeki söðeni
Herif harmanda sürer gölük ile düveni
Otorite kaybolmuþ, yitirmiþler güveni
Cendermeye göndürür köyümün gelinleri
Þiiri yazdým diye bana gönül koydular
Kutsal dünya evinin temelini oydular
Kara yaðýz oðlaný yoyum yoyum yoydular
Garibaný yandýrýr köyümün gelinleri
Anzeri der sözlerim mizahi bir þakadýr
Maksat muhabbet olsun ne sitem ne cakadýr
O da sizi savunur her dem sizden yakadýr
Aðustosta dondurur köyümün gelinleri
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.