Ömrümün sonbaharında

Yine hazan çöktü Gönül baðýma ,
Girerken ömrümün sonbaharýna
Yeþermiþti oysa kuru gül dalý
Gönül kovanýma yapmýþtý balý
Açmaya duran o gonca gülü
Soldu goncalarým dalým kuruyor


Kalbimin ritmi bozuldu atmak istemiyor
Gözüm , gönlüm her yerde onu arýyor
Her çiçek sanki onun gibi kokuyor
Yokluðunun acýsý uykularýmý bölüyor

Kaným çekiliyor damarýmda
Nefes alamýyorum yanlýz kaldýðýmda
Onu istiyordum her anýmda
Artýk güzel yüzü rüyalarýma gelmiyor


Sesinin aksý kulaklarýmda çýnlýyor
Gülüþü ruhumun içine iþliyor
Veda vakti iþte býrakýp gidiyor
Yine hazan çöktü gönlüme
Ömrümün sonbaharýnda...!


Rasim ÇAKICI
05.10.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: