Sen! Güneþi asarsýn her uyandýðýnda En turuncusundan, bulutlara Umutlusun, unutursun da zamanla Sevda koymaz benim gibi sana…
Ben! Beni biliyorsun Günümde, gecemde ay-yýldýz harbi var Gözümü kaparým yýldýz Açarým ay Ay ki ne ay Bazen hilal Bazen dolunay Fark eder mi, ay’ýn cümle hal’i gelse Yeter mi, aklýmýn odalarýný aydýnlatmaya?
Boðazýma kadar kan doluyum Ay’ýn þavký vurur üzerine Taþar oluk oluk ellerime… Dururum akýntýlarýmýn kenarýnda Bir nehir akar içimden Yataðýný bulmak için Ben kahrolurum için için Sen bilmezsin sevgili Bu nehirler kim için…
Sen önce güne güneþi eklersin O da sana günü verir Ben yýldýz sererim gördüðün yerlere Ki görmezden gelirsin Kaç ay tükettim, yýldýzlarým parlasýn diye Sen hala güneþi seversin…
26.06.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kriz@nt€m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.