Aşkla yanalım dostlar

kamu yararýna þiirler yazýlmalýydý
çünkü þiir düþüncenin þekilsiz suç ortaðýdýr
biraz önce bir týkýrtý duyar gibi
iç sesimin tuhaf bir melodiyi defalarca dinletip
susmasýný
kollektif bilinci cümlemde kullanmam
için ýsrarýný yok sayamadým
oysa tekil tuhaflýklar bir topluluðun
çýkardýðý uðultudan daha iç açýcýdýr
kesin konuþ diyen bir ev sahibiydim hayata
çok kereler duvarlara iþeyenleri gördükçe
evimin sahibi olamayacaðýmý anladým
nereye gitsem iç sesimin
sahne merakýna katlanmak zorundaydým
we are the donkeys
belki böyle deðildi þarkýnýn sözleri
gök dokuz kez çatýrdadý en rakamlarýndan
neo gerekliydi bize yakýþýklýsýndan
daha mitos daha görkemli daha don juan
insan giymeliydi vicdan simitini
ruh yoktur evrim vardýr
süs havuzundaki balýk konuþuyor
aþký soracaktým kedi kaptý insafsýzca
bak sen
alay edilmesin diye neler anlatýyorum
yeterince komik miyim?
eðitimli cahil inzibatýndan derleyelim
ve hakkýný arayan post-modern imbik
harcýma takma damak kadar uyardý
benim yürüdükçe sökülen imalarým
piþmanlýk bulutum sis gibi çöktü
manzaram sýzlanýyor
her kadýnýn kimonosu olsa
belki otobüsler asla geç kalmazdý
çok sevmiþtim
ruhuma açtýðýn yarayý
kes saçlarýmý görünür kýlacaðým
sað ayaðýn sol ayaða hacamat yaptýðý çaðdayýz
çok tehlikelidir þu konstrüksiyon demiþtim
Sosyal Medyada Paylaşın: