Bazen kötü þeyleri unutmak ister insan Ýyi þeylere yoðunlaþmak Ýstesede çabalasada olmaz Çünkü geçmiþ bir gölge gibi peþindedir
O yüzden ne yapacaðýný bilemez insan Gözünü açtýðýnda ise uçurumun kenarýndadýr Atlasam mý atlamasam mý diye sorar içinden kendine Ve geride býrakacaklarý gelir aklýna
Ýþte o zaman herþey arap þaçýna döner Buz gibi donar kalýr ansýsýzýn Karamsarlýða ve umutsuzluða kapýlýr Yapraðýn rüzgarda savrulduðu gibi savrulur insan
Nergiz der ki bu iÞe Ýnsan karamsarlýða düþmeye dursun O an yanlýz kalýyor ,aðlamaklý buluyor kendini Ardýna baktýðýnda karamsarlýkla dolu yýllar yaþadýðýný Sonra ahhh karamsar yýllar aldýn benden beni
NERGÝZ KALKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
manolya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.