Vera'nın Doğuşu

seni yerlerde deðil göklerde deðil Vera
bir boþlukta aradým kendi karanlýðýmda
kendi aydýnlýðýmda,
güneþte ayda deðil yirmi dokuz yarada
karanlýklarda deðil

bembeyaz bulutlarýn siyah gölgelerinde
þehirsiz insanlarda
gözüm kapanýr yüzün çocuklarýn telaþý
gözüm kapanýr yüzün kekeme bir þaþkýnlýk
gözüm kapanýr yüzün süssüz cümle yýðýný

tozu alýnmýþ harfler konmuþta dudaðýna
en mat haliyle þiir  iki çift deniz olmuþ
ateþ deðil taþ deðil bir oyukta bir sima
yazýlmamýþ bir suret
ay deðil güneþ deðil

hangi bulut yüzüne benziyorsa orda ben
ben dediðim bir boþluk.
fýrçam geceden siyah kendi karanlýðýmda
pencerelerim siyah kendi aydýnlýðýmda
kir götüren tenimde sýr götüren duygular

ceviz kadar bir aklým
saat kadar bir vadem
varla yok arasý sen

yokla var arasý biz
biz burda kalabalýk
biz burda yüzen balýk
burda sen
burda ben
bura gölgesizlerin
bura kanatlarýna güvenen bireylerin
nerde diyorsan burda
aç vera pencereni

bak orada  iyi bak vera orda gördün mü
orda þiirden evler kafiyeden bacalar
yeþil umutlar vera
düþ yeþil ben yeþil sen yeþil
yeþil murat diyordu büyük ninem

burda ne tanklar ezer yeþeren çiçekleri
ne çocuklar aç yatar
insanlar ayýkladým
saraylar yok burda
minik kutudan evler çizdim bak adýmýza
sýnýrlar yok vera
vizesiz gireceðiz
insanlar ayýkladým  biz gibi gölgesizler

burda taþlar pamuktan vursan kalbim gül kanar
yani zarif bir cümle
yani cevizde durmam kemiksiz saat varken
yani þey ... bana cam kénarlarý
yaslamak istiyorum aðrýyan tarafýmý
aðrýmayan dünyaya
damlada boðulmanýn adýna yüzmek dedim
yani kaðýt gemiler büyük umutlar sýrtlar


Ýbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar )














Sosyal Medyada Paylaşın: