Benim çocukluðumda bezdendi tüm oyuncak bebekler arabalar ya tahtadandý .....ya da telden bazen misket bulamaz topraðý çamur yapardýk çamuru yuvarlar kuruturduk sonra yardým alýp .......ýlgýt ýlgýt esen yelden
Tabaný kauçuk botlarýmýz sapan yapmak için kurban edilirdi eskimeden birazý lastik olurdu ........birazý meþin oysa parasý bile ödenmemiþti belki Babalarýmýzýn maaþý boðazýmýza anca yeterdi bir de kýyafetlerin parasýný ........nasýl öderdi peþin
Þimdi bebekler marka canlý gibi üstelik arabalarsa pilli ......ve kumandalý hatta ne böyle bir arabam ne de boncuk atan .....bir tabancam oldu hayatta
Ve almak kolay artýk her büyük markette bulmak mümkün ....türlü türlü oyuncak eðer nakitin yoksa onun da çözümü var çektiriver bi kart ......ödenir,ne olacak
Þimdiki çocuklarýn istediklerine sahip olmalarý için ......gerekmiyor fazla çaba aklýma takýlan biz ozaman çok mutluyduk ya onlar ........bizim kadar mutlu mu acaba?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.